دستور موقت چیست؟
دستور موقت در اموری صادر می شود که تعیین تکلیف آنها فوریت دارد، یعنی کارهایی است که باید بدون مهلت، تکلیف آنها مشخص شود. فوریت، امری موضوعی است که تشخیص آن به صلاحدید دادگاهی که به درخواست رسیدگی می‌کند، واگذار شده است. بنابراین، نمی‌توان برای فوریت موضوع، معیار دقیقی بیان نمود و در خصوص هر پرونده، شرایط ممکن است کاملا متفاوت باشد.
نکات مهم و کاربردی قرار دستور موقت
۱. جهت رسیدگی به دستور موقت وجود همه ی شرایط اقامه دعوا از جمله اهلیت، ذی نفعی، ذی سمتی و… لازم و ضروری می باشد
۲. در اموری که تعیین تکلیف آن فوریت دارد، دادگاه به درخواست ذی نفع این دستور را صادر می نماید.
۳. قرار دستور موقت ممکن است دایر بر توقیف مال یا انجام کار و یا عدم انجام کاری باشد.
۴. به هیچ وجه تاثیری در اصل دعوا نخواهد داشت. چنانچه اصل دعوا در دادگاهی مطرح باشد، مرجع درخواست همان دادگاه خواهد بود و در غیر این صورت مرجع درخواست، دادگاهی می باشد که صلاحیت رسیدگی به اصل دعوا را دارد.
۵. اقدامی است که به تبع اصل دعوا می تواند قبل از تقدیم دادخواست یا ضمن دادخواست یا در جریان دادرسی طرح گردد و مستم تقدیم درخواست ذینفع می باشد.
۶. دادگاه مکلف است برای جبران خسارت احتمالی که ممکن است از صدور این دستور حاصل شود از خواهان تامین مناسبی اخذ نماید، که این تامین می تواند پول نقد یا مال باشد و تنها متناسب بودن شرط است که تشخیص آن با دادگاه است و به صندوق دادگستری تسلیم یا تادیه می شود.
۷. اجرای آن مستم تایید رئیس حوزه قضایی است.
دستور ,موقت ,دعوا ,دادگاه ,اصل ,درخواست ,دستور موقت ,اصل دعوا ,است که ,ممکن است ,می باشد
درباره این سایت